یکی از عملکردهای مهم خواب، نقش آن در تثبیت حافظه است. یک ویژگی برجسته الکتروانسفالوگرافی قشری (EEG) و پتانسیل‌های محلی میدان در طول خواب موج آهسته (SWS) و بیهوشی، نوسان بزرگ‌دامنه‌ای با فرکانس حدود ۱ هرتز است که به آن «نوسان آهسته» (SO) گفته می‌شود. دوک‌های خواب تالاموکورتیکال که نوسان‌های سریع‌تر و متغیری دارند، از دیگر ریتم‌های درون‌زای خواب موج آهسته هستند که ارتباط نزدیکی با پردازش حافظه در خواب دارند. گذار از حالت پایین (Down-State) به حالت بالا (Up-State) نوسان‌های آهسته با وقوع دوک‌های سریع (۱۲ تا ۱۶ هرتز) همراه است. رپیل‌های هیپوکامپی (~۲۰۰ هرتز) به طور زمانی هماهنگ با رویدادهای دوک و/یا نوسانات دوک فردی رخ می‌دهند. ترکیب و هم‌زمانی این ریتم‌های مختلف خواب NREM پایه‌ای برای تثبیت حافظه در نظر گرفته می‌شود.

ما از رویکردهای تحقیقاتی چندرشته‌ای برای درک مکانیسم زیربنایی تعاملات زمانی هیپوکامپ-تالاموکورتیکال که برای تحکیم موفق حافظه ضروری است، استفاده می‌کنیم. ما به طور خاص EEG را در انسان‌ها با تحریک شنوایی حلقه بسته ثبت می‌کنیم تا نقش علّی جفت‌شدگی SO-اسپیندل در تحکیم حافظه را بررسی کنیم. ما همچنین ثبت‌های خارج سلولی آرایه چندالکترودی را در جوندگان انجام می‌دهیم تا تعاملات عصبی چندناحیه‌ای را در طول خواب و بیهوشی از طریق اعمال تحریک الکتریکی مطالعه کنیم. علاوه بر این، ما به توسعه تئوری‌های سبک فیزیکی برای تبیین مشاهدات تجربی و ارائه پیش‌بینی‌ها علاقه‌مندیم.